sen giderken
ben senin arkandan sadece bakıyorken
sadece bakabilme yetisiyle donanmışken
işte tanrı bana görünüyorken ilk defa
ilk defa geçmiyorken yelkovan akrebi
hep akrep geçiyorken seni
sensizlikle donanıyordum ben
ben sen kadar varken sende
ölümmüş sevmekmiş susmuşken
sen gidiyorken
arkanda bıraktığın iz kadar soluk gidiyorken
ben bir şehre yağmur ağlıyorken
sessizlik, inadına bir iş gücü ile çalışıyorken fabrikada
sen yanan tütün gibi gidiyorken ellerimden
çayı çökmüş demlik gibi tıslarken ben
sen gittin
ben yanıyorken yıkık bir gündüzün aydınlığında
sen gitmeye devam ediyorken
eller birbirine tutmaz oluyorken
soğuk insana aşk kadar kolay nüfus edebiliyorken
işte o anda
gökyüzünün geceyi de seni de beni de istemediği
andaben de bittim..